Dzisiaj, Shambhala jest organizacją opartą na społeczności i kierowaną przez społeczność. Jesteśmy zaangażowani w tworzenie przestrzeni do praktyki medytacyjnej, procesy przywódcze, i kulturę, która jest inkluzywna, Uprzejmy, współczesny, i dostępne dla wszystkich. Nasze dążenie do uczynienia Dharmy istotną i dostępną w szybko zmieniającym się świecie ma głębokie korzenie w naukach Szambali, Kagju i Buddyzmu Tybetańskiego Nyingma. Nasza historia — i to, czego się z niej nauczyliśmy — jest dla nas jako społeczności bardzo ważna, oraz do naszego ciągłego wzrostu i ewolucji.

Nasza historia Szambali rozpoczęła się od ludzi, którzy zostali uczniami nauczyciela buddyzmu tybetańskiego Czogjama Trungpy Rinpocze, kiedy przeniósł się z Indii do Anglii w latach 60.. Pierwotnie głowa klasztoru Surmang we wschodnim Tybecie, Chogyam Trungpa Rinpocze był bardzo szanowanym nauczycielem buddyzmu Kagyu i Nyingma, i przedstawił te nauki w świeży i wyjątkowy sposób, aby łączyły się z doświadczeniami zwykłych ludzi we współczesnym zachodnim społeczeństwie.

Po opuszczeniu Tybetu i Indii, Trungpa Rinpocze nauczał najpierw w Anglii i Szkocji, następnie w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W tym czasie, przedstawił zarówno klasyczne nauki buddyjskie, jak i, Począwszy od 1976, oryginalne nauki Dharmy o podstawowej dobroci — naszej wrodzonej godności, godność, i odwaga – i jak ta dobroć może potencjalnie doprowadzić do powstania oświeconego społeczeństwa. Nazywał je naukami Szambali. Szambala odnosi się do legendarnego społeczeństwa, które manifestuje pokój, Harmonia, mądrość i współczucie.

Społeczność uczniów Trungpy Rinpocze rozszerzyła się na cały świat, i założyli grupy medytacyjne, ośrodki rekolekcyjne, Klasztor opactwa Gampo, Uniwersytet Naropy, Komitet Tłumaczeń Nalandy, oraz szereg terapeutyczny, biznes, artystyczny, i twórczych wysiłków. Trungpa Rinpocze pokładał wielkie zaufanie w swoich zachodnich uczniach, i zachęcał ich do podjęcia obowiązków nauczycieli dharmy i instruktorów medytacji, organizowanie rekolekcji medytacyjnych, oraz ustanawianie programów nauczania i programów szkolenia nauczycieli i instruktorów.

Chögyam Trungpa Rinpocze zainspirował wielu wysoko wykwalifikowanych i dobrze wyszkolonych nauczycieli, którzy następnie szeroko głosili dharmę, zarówno w Szambali, jak iw szerszym świecie, w tym Pema Chödrön i wielu innych cenionych nauczycieli. Trungpa Rinpocze napisał także wiele bestsellerowych książek duchowych, Jak na przykład Szambala: Święta ścieżka wojownika, Przecięcie duchowego materializmu, I Medytacja W Akcji, które przyniosły korzyści i zainspirowały miliony ludzi na całym świecie.

Trungpa Rinpocze był również kontrowersyjną postacią, i niektóre jego działania, w tym jego spożywanie alkoholu i jego stosunki seksualne z uczennicami, spowodowały zamieszanie i ból u wielu członków społeczności Szambali. Członkowie naszej społeczności mieli wiele różnych opinii na temat jego kontrowersyjnego zachowania, zarówno wtedy, jak i teraz.

Chogyam Trungpa Rinpocze zmarł w Halifaksie, Nowa Szkocja 4 kwietnia, 1987. Społeczność Szambali była wówczas prowadzona przez wyznaczonego przez Trungpę Rinpocze spadkobiercę dharmy, amerykański student Thomas Rich, który został upoważniony przez Trungpę Rinpocze jako jego Wadżra Regent w 1976. Thomas Rich był znany w społeczności Szambali przede wszystkim ze swojego imienia Dharmy, Bękart Tendzin.

Vajra Regent Ösel Tendzin szeroko nauczał w społeczności, i został uznany za jego błyskotliwość jako nauczyciela Dharmy i oddanie ścieżce buddyjskiej. Angażował się także w stosunki seksualne ze studentami, co było kontrowersyjne w środowisku zarówno wtedy, jak i teraz. jesienią ub 1988, społeczność dowiedziała się, że u Wadżry Regenta nie tylko zdiagnozowano HIV/AIDS, ale że po otrzymaniu tej diagnozy nadal utrzymywał stosunki seksualne ze studentami. Doprowadziło to do poważnych wstrząsów w społeczności, i ostatecznie Wadżra Regentem kierował Jego Świątobliwość Dilgo Khyentse Rinpocze, głowa linii Nyingma buddyzmu tybetańskiego, przystąpić do odwrotu. Stan zdrowia regenta pogorszył się, i zmarł w sierpniu 1990.

W 1990, Syn Chogyama Trungpy Rinpocze, Brzydki Rangdrol Mukpo (wtedy znany jako Sawang, obecnie znany jako Sakyong Mipham Rinpocze), wrócił do Ameryki Północnej ze studiów w Indiach. Wkrótce po śmierci Regenta, Dilgo Khyentse Rinpocze i Jamgön Kongtrül Rinpocze ogłosili Sawanga posiadaczem linii buddyjskich i szambali Trungpy Rinpocze oraz przywódcą społeczności Szambali. Później, w maju 1995, został upoważniony przez Jego Świątobliwość Penor Rinpocze, głowa linii buddyzmu tybetańskiego Nyingma, jako Sakyong (Tybetański dla „obrońcy ziemi”), tytuł posiadany również przez Trungpę Rinpocze. W tym czasie, został również uznany za reinkarnację Jamgön Mipham Jamyang Gyatso, wielki nauczyciel w XIX-wiecznym Tybecie. Od tamtej pory, był znany jako Sakyong Mipham Rinpocze.

Między 1995 I 2018, Sakyong Mipham Rinpocze służył zarówno jako duchowy, jak i organizacyjny przywódca społeczności Szambali. W tej roli, kierował rozwojem innowacyjnych programów nauczania, które łączyły prezentacje dharmy buddyjskiej i szambali, przedstawił komentarze i praktyki medytacyjne oparte na naukach Szambali Trungpy Rinpocze, i badał przejawy oświeconego społeczeństwa na odosobnieniach, seminaria, i praktyki. Napisał także popularne książki o medytacji i naukach Szambali, w tym Przekształcanie umysłu w sojusznika I Rządzić swoim światem. W tym okresie przywództwa Sakyonga Miphama Rinpocze, nasza globalna społeczność stała się większa i bardziej złożona, przejście przez szereg form organizacyjnych i uzgodnień dotyczących zarządzania.

Na początku 2018, pojawiły się zarzuty niewłaściwego zachowania seksualnego i nadużycia władzy przez Sakyonga Miphama Rinpocze wobec jego uczniów. W czerwcu tamtego roku, zobowiązał się do wejścia w okres autorefleksji i słuchania. W lipcu 2018, wysłał list informujący społeczność, że wycofa się ze swoich obowiązków administracyjnych i nauczania w Szambali i wesprze dochodzenie strony trzeciej. W miarę kontynuowania dochodzeń i obaw, Rada Kalapy (Rada Szambali powołana przez Sakyonga Miphama Rinpocze) zrezygnowany, i Sakyong Mipham Rinpocze zgodzili się na powołanie niezależnej Rady Dyrektorów, pochodzi od członków społeczności Szambali, ponosić odpowiedzialność fiskalną i organizacyjną za organizację.

W lutym 2019, Rada Szambali opublikowała wyniki dochodzenia, które obejmowało stwierdzenie niewłaściwego zachowania seksualnego oraz stwierdzenie bardziej niż prawdopodobnego niewłaściwego zachowania seksualnego i duchownego przez Sakyonga Miphama Rinpocze. Dzień po opublikowaniu raportu, wysłał list do społeczności, w którym opisał swoją drogę autorefleksji i nauki. W ciągu dwóch tygodni od zgłoszenia, list ze szczegółowymi zarzutami niewłaściwego postępowania Sakyonga Miphama Rinpocze został opublikowany przez sześciu długoletnich studentów, i w odpowiedzi, starsi nauczyciele w Szambali i inni członkowie społeczności poprosili go, aby nadal wycofywał się z obowiązków związanych z nauczaniem i przywództwem. Sakyong Mipham Rinpocze odpowiedział listem z przeprosinami, oraz zobowiązanie do dalszego wycofywania się z obowiązków administracyjnych i dydaktycznych w dającej się przewidzieć przyszłości. Wraz z rodziną przeniósł się do Nepalu

Wielu członków społeczności uważało, że jest to pełniejszy proces uzdrawiania społeczności, w którym uczestniczył Sakyong Mipham Rinpocze, było potrzebne, aby iść razem naprzód. Inni chcieli kontynuować naukę jako uczniowie Sakyonga Miphama Rinpocze z dodatkowymi procesami uzdrawiania lub naprawy społeczności lub bez nich. Członkowie społeczności mieli wiele pokrywających się poglądów w ramach szerokiego spektrum punktów widzenia, i nie mogli osiągnąć konsensusu co do dalszych działań. Doprowadziło to do podziału społeczności Szambali.

W następstwie tych wydarzeń, grupa członków społeczności Szambali, wspierany przez nową Radę Szambali, poświęcili się pracy nad opracowaniem nowych zasad i procesów Kodeksu Postępowania, które miałyby zastosowanie do wszystkich. Powołano Zespół ds. Kodeksu Postępowania, który zajmuje się problemami i skargami w miarę ich pojawiania się, i Centrum Kodeksu Postępowania opublikowano stronę internetową z zasobami. Ustanowiono subsydiowanie terapii i program poradnictwa dla członków społeczności, oraz „Właściwe użycie władzy,„Dynamika płci,” oraz „Sexual Harm and Trauma” były rozwijane i szeroko oferowane.

W lutym 2022, porozumienie prawne między Sakyong Miphamem Rinpocze a Zarządem Szambali zmieniło dokumenty organizacyjne Szambali tak, że Szambala jest teraz samorządna i finansowo niezależna od Sakyonga Miphama Rinpocze. Nie jest zaangażowany w organizację Szambali i naucza poprzez własną organizację, Sakyong Potrang.

Starsi studenci ze społeczności Szambali nadal udzielają nauk i szkoleń, utrzymywać lokalne ośrodki medytacji i odosobnień, i gościć wybitnych nauczycieli buddyjskich z tradycji buddyzmu tybetańskiego Kagyu i Nyingma.

Możesz zobaczyć pełniejsze szczegóły na temat tych wydarzeń na tego archiwum korespondencji które zostały niezależnie zebrane przez członka społeczności Szambali, i o godz na naszej stronie Community Care.

„Historia Szambali to ścieżka, którą Chogyam Trungpa odkrył w latach 70., jako sposób pracy ze swoimi zachodnimi uczniami w celu udostępnienia najpotężniejszych nauk buddyzmu tybetańskiego. A organizacja i kultura, które wokół tego wyrosły, były czasami genialne i udzielono tak wielu nauk.

Ale w tym samym czasie, całe to społeczeństwo i kultura miały swoją ciemną stronę. Wokół alkoholizmu istniały martwe punkty, mizoginia, patriarchat, klasycyzm, i rasizm. Teraz zaczynamy radzić sobie z kryzysami etycznymi, które były częścią naszej historii”.

Członek Szambali, Massachusetts, USA

W ramach organizacji Shambhala i społeczności utworzonej ze wszystkich części naszej historii, istnieje uznanie obu problemów, których doświadczyliśmy, jak również nasze bogate i unikalne dziedzictwo Dharmy oraz wizja Szambali, którą podzielamy. Poradziliśmy sobie z wieloma wyzwaniami i trudnościami, wciąż ucząc się, jak być milszą i bardziej współczującą społecznością.

Obecnie badamy problemy systemowe w naszej kulturze, w całej naszej historii, umożliwiły wystąpienie nadużyć, i ciężko pracują nad wdrożeniem nowych form kulturowych, aby zająć się przyczynami wielu szkód, które miały miejsce. Nieustannie odnawiamy nasze zaangażowanie w naukę, ćwiczyć, i nauczanie, aby zapewnić, że nasze głębokie dziedzictwo dharmy pozostanie dla przyszłych pokoleń. To jest nasza historia.