Meditatie is een manier om de geest stabieler en helderder te maken. Vanuit dit standpunt, meditatie is niet puur een boeddhistische praktijk; het is een oefening die iedereen kan doen. Het sluit niet aan bij een bepaalde spirituele traditie. Als we de verwarring ongedaan willen maken, we zullen verantwoordelijk moeten zijn om te leren wat onze eigen geest is en hoe het werkt, ongeacht welke overtuigingen we hebben.

Het woord voor meditatie in het Sanskriet is "shamatha" in het Sanskriet (Tibetaans: hij is), wat 'vreedzaam verblijf' betekent. Vreedzaam verblijven beschrijft de geest zoals die van nature is. Het woord "vrede" vertelt het hele verhaal. De menselijke geest is van nature vreugdevol, rustig en heel duidelijk. In shamatha-meditatie creëren we geen vredige staat - we laten onze geest zijn zoals hij is om mee te beginnen. Dit betekent niet dat we vreedzaam dingen negeren. Het betekent dat de geest aanwezig kan zijn, zonder constant weg te gaan.

Bij meditatie, wat we doen is intelligent naar onze ervaring en naar de wereld kijken. De Boeddha zei dat we zo leren naar elke situatie te kijken en de waarheid ervan te begrijpen. Dit is wat een Boeddha doet – en we zijn allemaal in staat om Boeddha te zijn, of we boeddhisten zijn of niet. We hebben allemaal het vermogen om onze van nature vredige geest te realiseren waar geen verwarring is. We kunnen de natuurlijke helderheid van onze geest gebruiken om ons te concentreren op alles wat we willen. Maar eerst moeten we onze geest temmen door middel van shamatha-meditatie.

Misschien associëren we meditatie met spiritualiteit omdat we een moment van vredig vertoeven ervaren, het lijkt zo ver weg. Onze geest dwaalt niet meer af, aan een miljoen dingen denken. De zon komt op of er steekt een heerlijk briesje op - en plotseling voelen we de bries en zijn we helemaal afgestemd. We denken, “Dat is een heel spirituele ervaring! Het is een religieuze ervaring! In ieder geval een gedicht waard, of een brief naar huis.” Maar het enige wat er gebeurt, is dat we een moment in harmonie zijn met onze geest. Onze geest is aanwezig en harmonieus. Voor, we waren zo druk en verbijsterd dat we de bries niet eens opmerkten. Onze geest kon niet eens lang genoeg blijven zitten om de zon te zien opkomen, dat duurt twee en een halve minuut. Nu kunnen we het lang genoeg op één plek houden om onze omgeving te erkennen en te waarderen. Nu zijn we er echt. In werkelijkheid, dit is gewoon.

Dit is niet alleen het punt van boeddhisme, het is het punt van mens zijn.

Meditatie is gebaseerd op het uitgangspunt dat de natuurlijke staat van de geest kalm en helder is. Het biedt een manier om onze geest te trainen om zich in deze staat te vestigen. Onze eerste reden om te mediteren zou kunnen zijn dat we wat vrijheid willen van onze geagiteerde geest. We willen de fundamentele goedheid van onze natuurlijke geest ontdekken.

Om dit te doen, moeten we eerst vertragen en onze geest ervaren zoals hij is. In het proces, we leren hoe onze geest werkt. We zien dat waar de geest ook verblijft - in woede, in verlangen, bij jaloezie, of in vrede - daar vertoeven wij ook. We beginnen in te zien dat we hierin een keuze hebben: we hoeven niet te handelen naar de gril van elke gedachte. We kunnen vreedzaam blijven. Meditatie is een manier om te vertragen en te zien hoe onze geest werkt.

De ongetrainde geest is als een wild paard. Het rent weg als we het proberen te vinden, schuwt als we het proberen te benaderen. Als we een manier vinden om erop te rijden, hij gaat ervandoor met het bit tussen zijn tanden en gooit ons uiteindelijk regelrecht in de modder. Er is potentieel voor communicatie en verstandhouding tussen paard en ruiter, tussen geest en zelf, maar het paard moet worden getraind om een ​​gewillige deelnemer aan die relatie te zijn.

We trainen onze geest met shamatha-oefeningen, de meest eenvoudige vorm van zitmeditatie. Shamatha is een Sanskrietwoord dat 'vreedzaam verblijven' betekent. Zoals alle soorten meditatie, het berust op twee basisprincipes, in het Tibetaans bekend als ngotro en gom. Ngotro verwijst naar "ingeleid worden" in het object van meditatie, terwijl gom 'vertrouwd raakt'. In shamatha-praktijk, we maken kennis met en raken vertrouwd met de simpele handeling van ademen. Dit is ons object van concentratie, de plek waar we keer op keer naar terugkeren als de geest is afgedwaald en we merken dat we de nek van het paard vastgrijpen, in de hoop dat we niet te ver van huis zullen eindigen.

De ongetrainde geest is zwak en inflexibel. Het leeft in een zone van comfort. Wanneer de grenzen van die zone worden uitgedaagd, het reageert door stijver te worden. In tegenstelling tot, de getrainde geest is sterk, flexibel, en werkbaar. Omdat het verder kan rekken dan waar het comfortabel aanvoelt, het reageert - niet reactief - op uitdagingen. Door shamatha kunnen we onze geest trainen om flexibel te zijn en af ​​te stemmen op wat er nu gebeurt. We kunnen deze werkbare geest in alle aspecten van ons leven toepassen, inclusief ons levensonderhoud, onze relaties, en ons spirituele pad. Dus een andere reden om te mediteren is om een ​​sterke kant te ontwikkelen, soepele geest die we aan het werk kunnen zetten.

Het uitgangspunt van shamatha-meditatie is “niet te strak, niet te los.” Dit geldt voor elk aspect van de praktijk: het vinden van de juiste omgeving, ons lichaam en onze geest voorbereiden om te mediteren, onze houding vasthouden, gedachten en emoties opmerken, en onze gedachten terug te brengen naar de adem. De instructies zijn heel duidelijk en we moeten ze zo nauwkeurig mogelijk volgen. Zachtmoedigheid is ook nodig, of anders wordt meditatie een manier waarop we ons proberen te meten met een hopeloos ideaal. Het is belangrijk om geen perfectie te verwachten of verslaafd te raken aan de fijne kneepjes van de instructie. De praktijk vergt een constante inspanning, en het kan ook vreugdevol zijn.

Een van de simpele dingen die we kunnen doen, is een goede omgeving creëren om te oefenen - een comfortabele plek, rustig, en schoon. Een hoek van je kamer die opgetild en ruim en privé aanvoelt, is een goede plek. Het is onproductief om verstrikt te raken in het najagen van je idee van de perfecte plek om te mediteren. Sommige mensen uit de stad gaan de bergen in om in vrede te mediteren en ontdekken dat de krekels en de vogels niet zwijgen!

Timing is ook belangrijk. Bepaal een vaste tijd om elke dag te oefenen en probeer je eraan te houden. Een periode van tien minuten in de ochtend is een goede plek om te beginnen. Hoe consistenter u kunt zijn in het vasthouden aan de routine, des te beter.

Plannen is een ander element. Het is beter om niet alleen maar te gaan zitten en er het beste van te hopen. Als je direct vanuit kantoor of direct na een ruzie op je stoel neerploft, je kunt de hele sessie proberen om genoeg te vertragen, zelfs om te onthouden dat je aan het mediteren bent. Als je geagiteerd bent, een langzame wandeling zou in orde kunnen zijn. Als u slaperig bent, een koele douche voor aanvang van de sessie kan helpen. Het kan inspirerend zijn om eerst wat over meditatie te lezen om je eraan te herinneren waarom je aan het oefenen bent. Op deze manier met onszelf werken is intelligent en eerlijk en kan de juiste geest en lichaam creëren voor een goede praktijk. Maar onthoud, voorbereiding is geen meditatie, het is slechts voorbereiding.

De helft van de uitdaging van meditatie is gewoon naar je stoel gaan. Aan het begin van een sessie kunt u plotseling ontdekken dat u belangrijkere dingen te doen heeft: huishoudelijk werk of telefoontjes plegen of e-mails schrijven. Een manier om met dit soort uitstelgedrag om te gaan, is door een routine op te bouwen rond voorafgaand aan je sessie strekken of lopen. Dit geeft je een manier om er rustig in te worden door je lichaam en geest te verzachten voordat je begint met mediteren. Hoe regelmatiger je oefent, hoe beter je zult worden in het werken met de strategieën die de ongetrainde geest verzint om te voorkomen dat je op je stoel komt.

Onze geest springt meestal wild van gedachte naar gedachte. We herhalen het verleden; we fantaseren over de toekomst. Bij meditatie nemen we een rechtopstaande houding aan, onze geest op een object richten, en houd het daar. In shamatha-meditatie, het object is de simpele handeling van ademhalen. De adem vertegenwoordigt het leven in de directheid van het moment.

Als je gaat zitten, evenwichtig nemen, geaarde houding om de energie in het centrum van je lichaam vrij te laten bewegen. Als je op een kussen zit, ga zitten met je benen losjes over elkaar. Als je in een stoel zit, houd je benen ongekruist en je voeten plat op de grond. Stel je voor dat een touwtje aan de bovenkant van je hoofd je rechtop trekt. Laat je lichaam zich rond je rechtopstaande ruggengraat nestelen. Leg je handen op je dijen, op een plek niet zo ver naar voren dat het je schouders naar beneden begint te trekken, noch zo ver naar achteren dat de schouders samentrekken en de ruggengraat knellen. De vingers zijn dichtbij en ontspannen - niet gespreid in een greep, alsof je jezelf niet kunt laten gaan. Trek je kin naar binnen en ontspan je kaak. De tong is ook ontspannen, rustend tegen je boventanden. Je mond staat altijd een klein beetje open. Je blik is naar beneden gericht, met de oogleden bijna half dicht. De ogen kijken niet; de ogen zien gewoon. Hetzelfde geldt voor geluid: we luisteren niet, maar we horen het wel. Met andere woorden, we focussen niet met onze zintuigen.

De basistechniek is dat we onze adem beginnen op te merken. De adem is wat we gebruiken als basis van onze mindfulness-techniek; het brengt ons terug naar het moment, terug naar de huidige situatie. De adem is iets dat constant is, anders is het te laat.

Het gebruik van de ademhaling als object van meditatie is vooral goed om een ​​drukke geest te kalmeren. De gestage stroom van de adem kalmeert de geest en zorgt voor stabiliteit en ontspanning. Dit is gewone ademhaling; niets is overdreven. Een eenvoudige techniek is het tellen van de in- en uitademingscycli van één tot eenentwintig. Wij ademen in, en dan uit - één. In en dan uit - twee. Richt je aandacht op de ademhaling en tel elke ademhalingscyclus. Je kunt het tellen laten vallen als je geest tot rust is gekomen.

Wanneer je focus wankelt, controleer je houding. Breng jezelf terug naar de rechtopstaande positie. Stel je voor dat het touwtje je ruggengraat recht omhoog trekt en je lichaam eromheen ontspant. Hangen belemmert je ademhaling, die de geest rechtstreeks beïnvloedt. Als je instort, je zult worstelen met je lichaam terwijl je probeert je geest te trainen. Wat jij wilt doen is het tegenovergestelde: het synchroniseren van je lichaam en geest.

Terwijl je je concentreert op de adem, je zult merken dat er verschillende gedachten en emoties opkomen. Wanneer dit gebeurt, erken dat je aan het denken bent en richt je aandacht weer op de ademhaling. Door te focussen breng je jezelf weer onder de aandacht. Je centreert jezelf in je geest en plaatst die geest op de adem. Je komt langzaam tot rust. Je vertraagt ​​geleidelijk de geest. Wanneer je voor het eerst begint met mediteren, de beweging van gedachten kan aanvoelen als een ruisende waterval. Maar terwijl je doorgaat met het toepassen van de techniek van het herkennen van gedachten en je aandacht weer op de ademhaling richt, de stroom vertraagt ​​tot een rivier, dan naar een meanderende beek, die uiteindelijk uitmondt in een diepte, rustige oceaan.