Arawana Hayashi zag Chögyam Trungpa voor het eerst, Rinpoche bij het Naropa Instituut toen haar dansgezelschap in de zomer door de VS toerde 1974. Ze woonde een of twee van deze lezingen bij. Toen ze zag hoe hij zich in de ruimte bewoog en zijn aanwezigheid in de kamer voelde, dwong ze haar een kussen te kopen en te beginnen met mediteren.. Ze sloot zich aan bij de faculteit van het Naropa Instituut 1976. Rinpoche vroeg haar om te studeren bugaku, Japanse hofdans. Zij studeerde bugaku en de bijbehorende muziek, gagaku, met Suenobu Togi, Sensei, totdat hij binnen overleed 2007. Ze keerde terug naar Cambridge, Massachusetts in 1981 en richtte de Jo Ha Kyu Performance Group op die in beide optredens en workshops presenteerde bugaku en hedendaagse dans. In dat jaar begon ze ook Shambhala Training te geven. Ze was senior docent in residentie bij het meditatiecentrum, Karmé Choling, in Vermont, van 2000-2003 en werd benoemd tot acharya (senior leraar) van Sakyong Mipham Rinpoche 2015. Zij is een van de oprichters van de Presencing Instituut en brengt momenteel belichaamde aanwezigheidspraktijken en meditatie in leiderschap, onderwijs, en sociale verandering. Met collega's, ze creëerde een sociale kunstvorm, Sociaal Presencing Theater—een op bewustwording gebaseerde methode die zowel het onderliggende ‘vastzitten’ zichtbaar maakt” patronen en de fundamentele goedheid van individuen, ploegen, en sociale systemen. Het brengt lichaamskennis en een honger naar niet-weten met zich mee in het proces van co-creëren van gezond, medelevende toekomsten. Zij is de auteur van Sociaal Presencing Theater: De kunst van het maken van een echte zet.